Trefwoorden
- de muze
- humor
- poëzie
- Jee Kast
- dans
- disney
- disneylicious
- ballet
- Günther Lesage
- Koen De Graeve
- de kolonie
- beweging
- voorstelling
- Theater
- workshops
- drama
- muziek
- beeld
- Supervlieg
- muzische vorming
- fantasie
Op zaterdag 7 maart ben ik naar een balletvoorstelling gegaan in het cultuurcentrum in Hasselt. Deze voorstelling werd georganiseerd door Balletschool Harlekijn uit Lummen. Ik kende de organisatie niet, maar de titel van dit optreden sprak mij enorm aan. Ik ben een grote disneyfan: de films, liedjes, personages,... Het was alsof deze voorstelling speciaal voor mij gemaakt was.
Het was de eerste keer dat ik naar een balletvoorstelling ben gegaan en ik vond het fantastisch. Het was eerder een amateurgezelschap, dat zag je aan de uitvoering van de dansen, die niet altijd even synchroon waren. Dat stoorde helemaal niet. Als ik vroeger aan ballet dacht, dacht ik aan "De notenkraker" en "Het zwanenmeer": prachtige voorstellingen op klassieke, instrumentale muziek. Zo is het duidelijk niet altijd. Door ballet te dansen op disneyliedjes kreeg ik een heel ander beeld. Het openingsnummer: "Be our guest" van "Belle en het Beest" was zeer levendig. Kleine Mini Mousjes kwamen door de deuren en dansten in de zaal. Daarna gingen ze het podium op en kwamen er steeds meer ballerina's het podium op.
Het is moeilijk om uit te drukken wat deze voorstelling met me deed. De liedjes, stuk voor stuk uit disneyfilms, kende ik allemaal vanbuiten, en deden me dan ook denken aan de scenes uit de film. Ik kan, ik ben niet bang om dat toe te geven, heel emotioneel worden van disneyfilms. Dit gebeurde soms ook tijdens de voorstelling.
Het was een echte familievoorstelling. Veel van de toeschouwers waren familie en vrienden van de meisjes op het podium. Ik heb er enorm van genoten!
—————
Ik heb zopas stage gelopen in De Schans in Heusden-Zolder. Ik stond in het derde leerjaar, het klasje van meester Benjamin en juf Goele. Tijdens mijn stage in februari werd er een project georganiseerd: SuperVlieg. Supervlieg organiseert kinderkunstenfestivals. Een hele dag lang werden de kinderen begeleid in de verschillende domeinen van muzische vorming: drama, muziek en beeld. In de andere jaren kwamen ook media en beweging aan bod.
De leerlingen begonnen 's morgens al lekker actief met drama. Tijdens deze workshop moesten de leerlingen geen teksten uit het hoofd leren en echt acteren, maar werd er heel actief geïmproviseerd. De begeleider had bijvoorbeeld een koffer bij met allerlei voorwerpen in. De leerlingen moesten doen alsof ze een uitvinder waren. Ze kozen een voorwerp en moesten het voorstellen aan de rest van de groep. Het moeilijke was dat ze andere eigenschappen moesten toeschrijven aan het voorwerp: ze mochten niet uitleggen waarvoor het werkelijk diende. Ze moesten hiervoor beroep doen op hun fantasie. Dit was niet gemakkelijk omdat ze de werkelijkheid niet konden loslaten. Bv. een trui die je onzichtbaar maakte.
Daarna was het tijd voor de workshop "woord". Je moet weten dat de leerlingen redelijk taalzwak zijn, omdat veel van hen thuis geen Nederlands praten, maar Turks, Marrokaans. Ze kennen veel woorden niet in het Nederlands. Daarom waren dit heel verrijkende oefeningen. Zo moesten ze bijvoorbeeld een woordrij maken van dieren. Het volgende dier moest beginnen met de laatste letter van het vorige dier: slang - geit - tijger - reiger - ... Er was een oefening bij die ik later ook zeker in de klas ga doen: de leerlingen moesten een woord op een kaartje beschrijven, zonder het woord zelf te gebruiken. De andere leerlingen moesten dan raden over welk woord het gaat.
Na de middag was het tijd voor de workshop "beeld". De leerlingen werden in groepjes verdeeld. In groepjes maakten de leerlingen verschillende schilderijen: een planeet, rakketten, astronauten en aliens. Dit deden ze op grote isomo platen en met verschillende materialen: houtskool, wasco's, verf,... Het was jammer dat er weinig verteld werd over deze materialen:"Waarom op de isomo platen? Wat is houtskool en waarvoor wordt het gebruikt?". Veel leerlingen kenden houtskool ook niet, en toen ze moesten beginnen hadden velen een gewone zwarte wasco vast. Er was ook geen inleiding, geen verhaal of uitleg rond de keuze van het onderwerp, namelijk "het heelal".
Voor de laatste twee workshops werden de groep gesplitst. Eén groep zou beeldend werken, terwijl de andere muzikaal bezig ging zijn. Bij de workshop muziek werd bodydrum geïntroduceerd. De leerlingen zochten zelf naar verschillende geluiden die ze konden maken met hun lichaam en stelden zelf een ritme samen. Voor elke leerling was er een kazou voorzien. Hiermee werden hoge tonen en lage tonen verkend. Om dit verschil duidelijk te maken werd er een spelletje gespeeld. Een leerling moest eventjes de klas verlaten. Dan verstopte een andere leerling een voorwerp. De leerling die buiten stond moet het voorwerp verstoppen. De leerlingen die niet zoeken moeten aangeven of de leerling dicht bij het voorwerp is of niet. Wanneer ze niet dicht bij is, werden lage tonen gemaakt, en als ze dichter in de buurt kwam werd de toon hoger. De laatste workshop was beeld. De leerlingen moesten een vogel maken met complementaire kleuren. Deze vogels zouden later opgehangen worden.
Ik denk dat de leerlingen veel hebben gehad aan deze workshops, zonder dat ze het zelf beseften. Deze dag was speels maar ook heel leerrijk. Sommige leerlingen bloeiden doorheen de dag meer open. De workshop woord was goed om hun taalkennis wat breder te maken. Alleen de workshop beeld stelde wat minder voor omdat er weinig inhoud aan was gegeven. Voor de leerlingen was het gewoon "wat schilderen en kleuren". Als je de kans krijg om jou school te laten meedoen aan SuperVlieg, zou ik dat zeker doen!
Website:
klik hier voor de website van SuperVlieg.
—————
In de opleiding heb ik gekozen om mij te verdiepen in muzische vorming. Tijdens onze eerste les beweging zijn we meteen zeer actief bezig geweest. Zo krijgen we voorbeelden die we in de klas kunnen toepassen. De oefeningen die we moesten doen waren geïnspireerd door Rosas danst Rosas.
We moesten ons voorstellen dat we in een oud gebouw waren (bv. een fabriek) dat leeg stond. Weliepen door de zaal in rechte lijnen (verticaal en horizontaal, maar niet diagonaal). We moesten dan een beweging doen die bij het leegstaand gebouw paste. Ik beeldde me in dat ik in een mijn steenkool aan het kappen was. Deze beweging moesten we een aantal keer doen. Geleidelijk aan werden de bewegingen opgebouwd, zodat we tot een eigen choreografie kwamen. Daarna zochten we een partner en werden twee choreografieën samengevoegd tot 1 geheel.
De oefening spreekt heel erg tot de verbeelding van de leerlingen. Door hun fantasie bouwden ze een eigen reeks bewegingen op, zonder er bij stil te staan. Het is zeker de moeite om het te proberen in een les L.O. of muzische vorming. Afhankelijk van de opbouw en de moeilijkheidsgraad kan je deze oefening in elke graad toepassen.
Om het filmpje van deze les te bekijken, klik hier.
—————
Hallo iedereen!
Dit is mijn eerste blog, waarin ik zal vertellen over een uitstap die we gedaan hebben op 19 december. Met onze klas zijn we trein opgestapt, richting Antwerpen. Daar wachtte Het Paleis op ons. Dit is een theaterhuis voor kinderen, jongeren en volwassenen. We werden meegenomen in De Tuin, een organisatie die zich richt op kinderen. Zij helpen kinderen hun talenten te ontdekken.
We werden warm ontvangen en meteen uitgenodigd voor koffie en koekjes. Dit konden de meeste van ons wel smaken. We voelden ons heel erg welkom. Even later kregen we een stok in onze handen geduwd waarvan we de buitenkant moesten wegsnijden. Zo kwamen we diepere, verborgen lagen tegen. Deze stok staat symbool voor wat we in onszelf zouden kunnen tegenkomen. Misschien leren we dingen over onszelf die we eerder nog niet wisten?
De Tuin baseert zich op een aantal bouwstenen. Eentje daarvan is "Samen". Tijdens onze activiteiten ontwikkelde er zich ook een echt samenhorigheidsgevoel. Een aantal studenten kenden we niet zo goed, omdat zij in een andere opleiding zaten. Toch waren er geen drempels en leek het alsof we elkaar al jaren kenden.
De Tuin geeft kinderen de kans om hun eigen talenten te ontdekken. Dit doen ze op een warme, gezellige, actieve en geduldige manier. Het is absoluut de moeite om er eens met je klas naar toe te gaan. Wie weet zie je wel een aantal leerlingen openbloeien en kom je er achter hoe je deze leerlingen meer kan stimuleren.
Zo, dit was mijn eerste blog,
Tot de volgende keer!
websites:
Klik hier voor de website van Het Paleis
—————